మసకబారిన మనసుకు
పెనుచీకట్లే తప్ప
వెన్నెల వెలుగులు కానరావు
అసూయతో అంటకాగే
మనసుకు
అనురాగపు రుచి తెలియదు
కుళ్ళుతో కుచించుకు పోయే
మనసుకు
కూరిమిలోని కలిమి అర్థం కాదు
జడత్వం పేరుకుపోయిన
మనసు
చలనత్వాన్ని చేరువకు రానీయదు
ఏచికిత్సకు అందని ఆ మనసుపై
గుప్పెడు సానుభూతిని గుమ్మరించడం తప్ప
గుబాళింపులు నేర్పలేము
భానుడి తేజంలా జీవించ గలిగే
ఘడియఒక్కటి చాలదా
పరిపూర్ణ జీవిత ఫలాన్ని పొందటానికి?
No comments:
Post a Comment