ఒక తండ్రి తన కొడుకుని పరభాషా మాధ్యమం లో చదివించి నప్పుడు పడిన ఆవేదనను,మాతృభాష లో చదివించి నప్పుడు పొందిన ఆనందాన్ని ఇలా చెప్పాడు "పిల్లలు బడికి వెళ్ళినప్పుడు కొత్తప్రదేశానికి వెళ్ళి నట్లుగా ఉంటుంది.వాళ్ళు వాళ్ళ తల్లిదండ్రులను ,వాళ్ళ తోటలను,వాళ్ళ రోజు వారి జీవన విధానాన్ని వదిలి వెళ్తారు.తరగతి గదిలో కూర్చుని వాళ్ళ రోజూవారి జీవనానికి సంబంధం లేని కొత్త విషయాలను నేర్చుకుంటారు.కొత్త విషయాలను మాత్రమే నేర్చుకున్నందున సొంత విషయాలను తిరస్కరిస్తారు.గణుసు గడ్డలను తవ్వడానికి ఇష్టపడరు.మురికి పని అంటారు.నీళ్ళు తోడటం లో అమ్మకు సహాయం చేయరు.ఈ పనులను వారు చులకనగా చూస్తారు.పిల్లలలో చాలా మార్పు వచ్చింది.వాళ్ళు తల్లిదండ్రులకు విధేయం గా ఉండరు.రాస్కెల్స్ గా తయారవుతారు.వాళ్ళు బడికి వెళ్ళి మా పధ్ధతులను వదిలేసినందుకు ఈ విధంగా జరుగుతుంది.ఇప్పుడు నా పిల్లవాడు టొక్ ప్లిస్ బడిలో ఉన్నాడు.తన ప్రాంతాన్ని వదిలిపెట్టలేదు.ఇప్పుడు బడిలోనూ మా జీవన విధానాన్ని,మా పధ్ధతులను నేర్చుకుంటున్నాడు.ఇప్పుడు టొక్ ప్లిస్లో ఏది కావాలి నా రాయగలడు.తను చూసేవి మాత్రమే కాదు.తను ఆలోచించేవి కూడా! తన ప్రాంతాన్ని గురించి రాస్తాడు.తోటకి వెళ్ళడం గురించి,వాళ్ళ అమ్మ కు నీళ్ళు తోడటం లో సహాయ పడటం గురించి ,గణుసు గడ్డలు తవ్వడం గురించి రాస్తాడు.వీటి గురించి రాసినప్పుడు ఇవి అతనికి ముఖ్యమైనవిగా తోస్తాయి.బయటి విషయాలను గురించి చదవడం ,రాయడం మాత్రమే కాకుండా చదవడం,రాయడం ద్వారా మా జీవన విధానాన్ని గురించి గర్వపడడం నేర్చుకుంటున్నాడు.అతను పెద్దయ్యాక మమ్మల్ని తిరస్కరించడు.మన పిల్లలకు చదవను,రాయను బోధించడం ముఖ్యమే,కాని మన గురించి,వాళ్ళ గురించి గర్వపడటాన్ని బోధించడం ఇంకా ముఖ్యం."
పాఠశాలలో మాతృభాషా బోధన ఉన్నప్పుడే రెండవ భాషను తేలికగా నేర్చుకో గలుగుతారు.ఉన్నత చదువులు చదివి ఎంతో కొంత ఙానం కలిగిన పట్టణ ప్రజలకే సరైన అవగాహన లేనప్పుడు ఇంక పల్లె ప్రజలు మోజు పడటం లో తప్పేమున్నది.మాతృ. భాషా మాధ్యమం ద్వారా బోధించ కుండా పిల్లల్లోని సృజనాత్మకతను,తెలివితేటల్ని వికసించ కుండా చేస్తున్నాము.మన సంస్కృతి, సంప్రదాయాలకు కూడా దూరమై పోతున్నారు.సంతోషం లోనైనా,విచారం లోనైనా మనం " అమ్మా"అనే అంటాము.మాతృ భాష బాగా వచ్చిన వాళ్ళకు ఇతర భాషలు సులువు గా వస్తాయని అధ్యయనాలే చెబుతున్నాయి.కాబట్టి మన భాషను,నేర్చుకొని నేను "తెలుగు వాడినని" అని గర్వంగా చాటుదాం.
No comments:
Post a Comment